Afgelopen jaar ben ook ik lid geworden van NSZ. Het jaar ervoor hadden een aantal vriendinnen van mij zich al aangemeld, maar toen had ik geen idee wat dit allemaal inhield. Na heel wat gesprekken en leuke verhalen, besloot ik om me ook gewoon aan te melden om te zien wat het me zou brengen. Door al deze verhalen wist ik natuurlijk al een beetje wat me te wachten stond maar door corona werd alles toch een beetje anders.
Na een coronaproof noviciaat kwam ik de vereniging binnengewandeld. Tijdens dit noviciaat heb ik kennisgemaakt met andere eerstejaars, maar met nog lang niet iedereen. Ik kende via mijn vriendinnen een aantal mensen binnen de vereniging maar daar hield het wel mee op.
Om toch meer mensen te ontmoeten was er een ‘strippenkaart’ gemaakt. Door middel van deze kaart kon ik activiteiten ondernemen om ook de andere leden beter te leren kennen.
Na een introperiode van een maand werd ik in een bijzonder mooi dispuut geplaatst. Hier werd ik goed opgevangen en kreeg ik de tijd om met iedereen kennis te maken. Je dispuut bestaat uit een groep mensen met wie je elke donderdag samenkomt om van elkaar te leren op geloofsgebied, activiteiten te ondernemen of om lekker mee te borrelen. Daarnaast is het natuurlijk een leuke groep mensen die je ook gewoon naast de donderdagavonden kunt ontmoeten. Door corona was het natuurlijk wel wat lastiger om je plekje in de groep te vinden aangezien je vaak met mensen individueel afsprak in plaats van in groepsverband. Maar hierdoor heb ik juist mooie gesprekken gehad en mensen persoonlijk mogen leren kennen.
Momenteel heb ik het onwijs naar mijn zin en vind ik steeds meer mijn plekje binnen mijn dispuut. Ik heb al veel mooie mensen mogen ontmoeten en goeie banden opgebouwd. Komend jaar hoop ik mijn relatie met God te versterken, meer te proeven van het verenigingsleven (en natuurlijk het bier), met veel gezelligheid, leuke borrels en spontane activiteiten.